حقایقی درباره کربوهیدرات‌ها و ارتباط‌آنها با افزایش وزن
حتی نان هم به‌دلیل کربوهیدرات بالایی که دارد یکی از غذاهای انرژی زا و در نتیجه چاق کننده است.
مردم برای اینکه دورکمرشان 2سانت کمتر شود، حاضرند هر بلا‌یی سر خودشان بیاورند. یک روز تصمیم می‌گیرند چربی را به‌طور کلی حذف کنند، روز دیگر بی‌خیال نان و برنج می‌شوند و روز سوم آن‌قدر پیاده‌روی می‌کنند که از حال می‌روند! اما نکته بد ماجرا این است که خیلی وقت‌ها این عذاب‌هایی که به خودشان می‌دهند، نه تنها برای سلا‌متی آنها ضرر دارد، بلکه هیچ کمکی هم در مورد کم شدن اندازه دورکمرآنهانمی‌کند.
یک گروه از مواد غذایی که خیلی وقت‌ها، خانم‌ها برای کاهش وزن، عدم مصرف آن را به یکدیگر توصیه می‌کنند، نان و برنج است. نان وبرنج در گروه کربوهیدرات‌ها قرار می‌گیرند که در کنار پروتئین‌ها و چربی‌ها، 3 گروه مواد غذایی را تشکیل می‌دهند. کربوهیدرات‌ها که در اصطلاح عامیانه به قندها معروفند جزء اصلی مواد غذایی نظیر نان، برنج، سیب‌زمینی، شیرینی‌جات هستند، اما اینکه به بهانه چاقی مصرف کربوهیدرات‌ها به‌طور کلی کنار گذاشته شود، کار عاقلا‌نه‌ای به نظر نمی‌رسد. مقاله زیر چند پرسش و پاسخ مهم درباره کربوهیدرات ها و ارتباط آنها با چاقی است.
خیلی‌ها تصور می‌کنند که برای کاهش وزن باید از خوردن کربوهیدرات‌ها خود‌داری کنند. آیا این تفکر صحیح است؟ اگر منظور شما از کربوهیدرات‌ها انواع شیرینی‌جات و شکلات باشد، این موضوع کاملا صحیح است. از آنجایی که برای کاهش وزن باید از میزان کالری دریافتی کم کرد، کاهش مصرف شیرینی‌جات کمک فراوانی می‌کند. اما کربوهیدرات‌ها علاوه بر شیرینی‌جات و قندها در غلات، میوه ها و سبزیجات نیز وجود دارند. در ضمن، انواع چیپس‌های سیب‌زمینی، انواع کیک‌ها و پیراشکی‌ها نیز جز کربوهیدرات‌های با دانسیته بالای کالری محسوب می‌شوند. توجه داشته باشید که کاهش فقط 200 کالری از انرژی که شما روزانه آن را دریافت می‌کردید، می‌تواند کمک موثری به کاهش وزن شما کند. این 200 کالری می‌تواند معادل یک کاسه کوچک پر از بستنی و یا دو عدد شیرینی کوچک باشد.
برای کاهش وزن باید مصرف چربی‌ها را کم کرد، اما حالا می‌شنویم که آنها مواد غذایی خوبی هستند و باید کربوهیدرات‌ها را محدود کرد. بالاخره، کدام؟ این تفکر از دهه 80 تا دهه 90 در میان متخصصین تغذیه رواج داشت و توصیه غلطی به حساب نمی‌آمد. به علاوه، بسیاری از متخصصین دریافتند که، کاهش 10 درصد و حتی کمتر در میزان چربی دریافتی روزانه موجب ایمنی افراد در برابر بیماری‌های قلبی می‌شود ولی در میان افرادی که مستعد بیماری‌های قلبی نبودند، کاهش مصرف چربی‌ها چندان لزومی نداشت. به همین دلیل، پس از مدتی متخصصین تغذیه عدم مصرف چربی‌های اشباع را نادرست اعلا‌م کردند و مصرف متعادل چربی‌هایی نظیر روغن زیتون، انواع مغزها و آووکادو را به عنوان یک چربی خوب برای همه توصیه کردند. این موضوع در مورد چگونگی مصرف کربوهیدرات‌ها نیز کاملا صدق می‌کند، به این ترتیب که شما برای کاهش وزن لازم نیست از خوردن تمام انواع کربوهیدرات‌ها دوری کنید بلکه می‌توانید در میان آنها از کربوهیدرات‌های خوبی نظیر انواع میوه‌ها و غلات کامل بهره‌مند شوید. به طور کلی باید حد تعادل را در مصرف کربوهیدرات‌ها و انواع چربی ها رعایت کرد.
کربوهیدرات‌های بد کدامند؟ کربوهیدرات خوب چیست؟ کربوهیدرات‌هایی که در عین داشتن مواد مغذی و فیبر فراوان، قند خون را کمتر بالا می برند، نظیر انواع غلات کامل، دانه‌ها و سبزیجات، به کربوهیدرات‌های خوب معروفند و آنهایی که در هر واحدشان کمتر از 4 گرم فیبر وجود دارد، نظیر انواع غلات نشاسته‌ای و نوشیدنی‌هایی که با طعم میوه تهیه می‌شوند و به‌طور کلی، موادی که از مواد مغذی فقیر هستند و شکر فراوانی دارند، به عنوان کربوهیدرات‌های بد شناخته می‌شوند. به طور کلی، مواد غذایی که جزء دسته کربوهیدرات‌های بد هستند، قند خون را بالا می‌برند و موجب ترشح هرچه بیشتر انسولین می‌شوند. مدت کوتاهی پس از ترشح انسولین، قند خون به شدت افت کرده و در نتیجه اشتها تحریک و افزایش می‌یابد وبه دنبال آن تمایل مجدد افراد به خوردن این مواد غذایی برانگیخته می‌شود. این کربوهیدرات‌ها در اصطلاح علم تغذیه <اندکس گلایسمیک> بالایی داشته و افرادی که از رژیم‌های لاغری پیروی می‌کنند باید آنها را محدود کنند. البته فقط غلات و شیرینی‌جات نیستند که اندکس گلایسمیک بالایی دارند بلکه، سبزیجاتی نظیر هویج و میوه‌هایی نظیر هندوانه و انبه و حتی کیوی نیز با وجود آنکه کالری کمی دارند می‌توانند در کاهش وزن اختلال ایجاد کرده و باعث کندی آن شوند
